فەرموودەی خودا سێ شتی بۆ ئێوە پێ ناخۆشە

كَتَبَ مُعَاوِيَةُ إِلَى الْمُغِيرَةِ بْنِ شُعْبَةَ أَنِ اكْتُبْ إِلَيَّ بِشَيْءٍ سَمِعْتَهُ مِنَ النَّبِيِّ -صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ-. فَكَتَبَ إِلَيْهِ سَمِعْتُ النَّبِيَّ -صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ- يَقُولُ : " إِنَّ اللهَ كَرِهَ لَكُمْ ثَلَاثًا : قِيلَ وَقَالَ ، وَإِضَاعَةَ الْمَالِ، وَكَثْرَةَ السُّؤَالِ ".

| صحيح البخاري: ١٤٢٧ |

واتا:

معاویە نامەیەکی نارد بۆ موغەیڕەی کوڕی شوعبە و بۆی نوسی:

شتێکم بۆ بنووسە و بۆم بنێرە کە لە پێغەمبەری خوداوە -صلی الله علیه وسلم- بیستووتە، جا -موغەیڕە- بۆی نووسی:
گوێم لە پێغەمبەری خودا بوو -صلی الله علیه وسلم- دەیفەرموو:

" بەڕاستی خودا سێ شتی بۆ ئێوە پێ ناخۆشە; وتی وتی، وە بەفیڕۆدانی ماڵ، وە زۆری پرسیارکردن - یاخود داواکردن-